บันทึกการเดินทาง ตอน สะบายดี @หลวงพระบาง
หลังจากจบทริป
"พาพ่อนั่งเครื่องเที่ยวเมืองเมียนมา"
ได้พาพ่อไปต่างประเทศครั้งแรก ได้ไปทำบุญเจดีย์ที่สวยที่สุดในโลกก็ว่าได้
พ่อได้นั่งเครื่องบินครั้งแรกแล้ว
สำหรับทริปหลวงพระบางเป็นอีกทริปที่ไม่ได้มีการคาดคิดไว้สักเท่าไหร่
แต่เมื่อมีโปรมาก็รีบคว้าไว้เช่นเคย เราจองโปรหางแดง ไปกลับสอยมาในราคา 2000 กลาง ๆ (ไม่รวมนน.กระเป๋า) จองล่วงหน้ากันยาว
ๆ สำหรับทริปนี้..เรามีสมาชิก 6 คน ชาย 2 หญิง 4 จองที่พัก 2 คืน ณ มายลาวโฮม โฮเต็ลแอนด์สปา ติดต่อเช่ารถเพื่อความสะดวก ค่าใช้จ่ายประมาณคนละ
3000 บาท มาลองตามรีวิวกันนะคะ
ประสบการณ์ไฟท์ดีเลย์
วันเดินทาง 25 เม.ย. 62 ตื่น 05.30 น.
เพื่อไปรับพ่อกับแม่ที่สุพรรณ กลับมาสนามบินให้ทันเที่ยง
เช็คอินมาแล้วแต่ยังไม่เรียบร้อย เนื่องจาก ตอนจองใส่ชื่อของเพื่อนผิด
จึงต้องติดต่อขอเช็คอินหน้าเคาน์เตอร์ พร้อมโหลดกระเป๋า
และไปทานอาหารเที่ยงเพื่อรอขึ้นเครื่อง 13.50 น. ตามหน้าตั๋วเกท 21
นั่งรอถึงเวลาประมาณ 14.10
ก็ยังไม่เรียกขึ้นเครื่อง ฝนตกหนักสัญญาณเตือนภัยดังขึ้น ทุกคนที่นั่งตรงนั้นก็ยังงงว่าเกิดอะไรขึ้น จนเวลาประมาณบ่าย 3 โมง ความวุ่นวายเริ่มมากขึ้น ซึ่งยังไม่ทราบเหตุผล
เพราะทางสายการบินไม่มีการแจ้งผู้โดยสาร นั่งรอจนหลับตื่นมาก็ยิ่งคนเยอะ
หน้าจอขึ้นเวลาเลื่อนไฟท์เป็น 17.00 น. หลังจากนั้นก็แจ้งผู้โดยสารว่าไฟท์ดีเลย์ และให้ย้ายเกทไป เกท 24 นั่งรอกับพื้นเนื่องจากเก้าอี้เต็มหมด เวลา 17.30
น. ก็ยังไม่มีการเรียกขึ้นเครื่อง
จนกระทั่งเวลา 17.40 น.
แจ้งให้เปลี่ยนเกท ไป ที่ชั้นล่าง เกท 5 พอลงไปเท่านั้น
บ้าไปแล้ว คนแน่นมาก ไม่มีอากาศจะหายใจเลย อากาศร้อนอบอ้าวมาก
รอประมาณครึ่งชั่วโมง ถ้านานกว่านี้คงแย่ เรียกให้ขึ้นรถ Shuttle bus เพื่อไปขึ้นเครื่องเวลาประมาณ 18.10
เครื่องออกประมาณ 18.30 ถึงหลวงพระบาง ประมาณ 20.00 น.
หมดเวลา 1 วันไปกับดีเลย์ 5 ชั่วโมง ติดอยู่สนามบิน
รถที่นัดไว้มารับ และไปส่งที่พัก เดินออกมาหาอาหารเย็นประมาณ 21.00 ร้านใกล้ปิดแล้ว ที่แลกเงินปิดแล้ว
ความรู้เล็กน้อยเกี่ยวกับเมืองหลวงพระบาง
(จากวิกิพีเดีย)หลวงพระบางเป็นเมืองเก่าแก่เป็นราชธานีแห่งแรกของอาณาจักรล้านช้างสมัยแรกเริ่มสถาปนาอาณาจักรล้านช้าง
แต่เดิมมีชื่อว่า "เมืองซวา" (ออกเสียงว่า ซัว) และเมื่อ พ.ศ. 1300
ขุนลอซึ่งถือเป็นปฐมกษัตริย์ลาวได้ทรงตั้งเมืองซวาเป็นราชธานีของอาณาจักรล้านช้างและได้เปลี่ยนชื่อเมืองใหม่เป็น"เชียงทอง"
เมื่อพระเจ้าฟ้างุ้ม (พ.ศ. 1896 - พ.ศ. 1916) เสด็จกลับจากกัมพูชา
อันเนื่องจากพระองค์และพระบิดาต้องเสด็จลี้ภัยเพราะถูกขับไล่จากกษัตริย์องค์ก่อน
ซึ่งแท้จริงก็คือพระอัยกาของเจ้าฟ้างุ้มนั่นเอง เจ้าฟ้างุ้มทรงรวบรวมกำลังขณะอยู่ในเมืองพระนคร
หรือเมืองเสียมราฐ และนำกองทัพนับพันกำลังเพื่อกู้ราชบัลลังก์กลับคืน
และสถาปนาอาณาจักรล้านช้างขึ้นมาใหม่ และสถาปนาเมืองเชียงทองขึ้นเป็นราชธานีว่า
กรุงศรีสัตนาคนหุตอุตตมราชธานี ต่อมาในรัชสมัยพระโพธิสารราชเจ้า
พระองค์ได้ทรงอาราธนาพระบางซึ่งเดิมประดิษฐานอยู่ที่เมืองเวียงคำขึ้นมาประดิษฐานอยู่ที่เมืองเชียงทองอันเป็นนครหลวง
เมืองเชียงทองจึงมีชื่อเรียกว่า "หลวงพระบาง" นับแต่นั้นมา
หลวงพระบางได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกโลกด้วยเหตุผล คือ
มีวัดวาอารามเก่าแก่มากมาย มีบ้านเรือนอันเป็นเอกลักษณ์โคโลเนียลสไตล์
ตัวเมืองตั้งอยู่ริมน้ำโขงและน้ำคาน ซึ่งไหลบรรจบกันท่ามกลางธรรมชาติอันงดงาม
และชาวหลวงพระบางมีบุคลิกที่ยิ้มแย้มแจ่มใส เป็นมิตร
และมีขนบธรรมเนียมประเพณีที่งดงาม
หลวงพระบางทั้งเมืองได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกของมวลมนุษยชาติเมื่อเดือนธันวาคม
พ.ศ. 2538
และยังได้รับการยกย่องว่าเป็นเมืองที่ได้รับการปกปักรักษาที่ดีที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ตักบาตรข้าวเหนียว
ทุกเช้าประเพณีที่สำคัญของชาวหลวงพระบาง
คือการตักบาตรข้าวเหนียว เมื่อมาถึงหลวงพระบางเราก็ต้องไม่พลาด ตื่นแต่เช้าเดินออกมาด้านหน้าโรงแรม
มีแม่ค้านำข้าวเหนียวใส่กระติ๊บและข้าวต้มมัด ขายเป็นชุด ๆ หากออกมาตอนสาย ๆ
พระสงฆ์และสามเณรก็เดินกลับวัดแล้ว วันนี้เราออกประมาณหกโมงกว่า
ออกมาสายจึงได้ใส่แค่วัดเดียว ราคาของใส่บาตรขายชุดละ 160
บาท สามารถจ่ายเป็นเงินบาทได้เลย
ตลาดเช้าเมืองหลวงพระบาง ตลาดเช้าที่นี่มีของสด ของแห้ง ของกินที่สำหรับทานได้ทันที และผ้าซิ่น ของจะคล้าย ๆ กับบ้านเรา ซึ่งหลายอย่างก็นำเข้ามาจากบ้านเรา
ร้านขายแหนมข้าว
 |
| ร้านขายขนมครก |
ร้านกาแฟประชานิยม
เดินต่อไปจนถึงร้านกาแฟประชานิยม
ที่ใครที่มาเยือนหลวงพระบางต้องไม่พลาด เป็นร้านที่ตั้งอยู่ติดกับแม่น้ำโขง มีเมนู
กาแฟ ชา ปาท่องโก๋ ข้าวเปียก คล้ายๆ
ข้าวต้มเครื่องบ้านเรา
ซึ่งที่นี่ราคาไม่แพงจึงเป็นร้านที่นักท่องเที่ยวชอบมานั่งกิน
พระราชวังหลวงพระบาง
ถนนศรีสว่างวงศ์ (Sisavangvong
Road)
‘พระราชวังหลวงพระบาง’ เป็นอาคารที่ผสมผสานสถาปัตยกรรมระหว่างฝรั่งเศสและลาว
โดยพื้นที่ด้านในเป็นพิพิธภัณฑ์สำหรับจัดแสดงประวัติศาสตร์อันเก่าแก่ของเมืองหลวงพระบาง
และยังเป็นที่ตั้งสำคัญของ ‘หอพระบาง’ หอพระที่ประดิษฐาน
‘พระบาง’ พระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองของชาวหลวงพระบาง
การเข้าชมพิพิธภัณฑ์ห้ามนำกระเป๋าและกล้องถ่ายรูปเข้าไปด้านในยกเว้นหมวก
เดินชมข้างในเป็นข้าวของเครื่องใช้ของเจ้ามหาชีวิต พระพุทธรูป อาวุธ เครื่องประดับ
เครื่องดนตรี และห้องต่าง ๆ
ถูกจัดแสดงไว้เพื่อให้ผู้เข้าชมได้เห็นถึงความเป็นอยู่ ขนบธรรมเนียม ประเพณีและวัฒนธรรม
ค่าธรรมเนียมเข้า: 30,000 กีบ
เวลาเปิด-ปิด: ปิดทุกวันอังคาร โดยเปิดให้เข้าชม 2
ช่วงเวลาต่อวัน คือ ช่วงเช้า เวลา 08.00 – 11.30 น.
และช่วงบ่าย เวลา 13.30 – 16.00 น.
วัดใหม่สุวรรณภูมาราม
ถนนศรีสว่างวงศ์ (Sisavangvong Road)
วัดใหม่สุวรรณภูมาราม หรือที่คนลาวเรียกสั้นๆ ว่า “วัดใหม่” เป็นวัดที่มีกำแพงหน้าอุโบสถสวยงามที่สุด
กำแพงสีทองอร่ามนี้บอกเล่าเรื่องราวของพระเวชสันดรชาดกและรามเกียรติ์ได้อย่างดี
ทำให้วัดใหม่สุวรรณภูมารามดูศักดิ์สิทธิ์ยิ่งขึ้นตั้งแต่เดินขึ้นมาที่ระเบียงอุโบสถ
ส่วนภายในประดิษฐานพระพุทธรูปประธาน
เป็นพระพุทธรูปทรงเครื่อง คนลาวเรียกว่า “พระเอ้” และพระพุทธรูปทรงเครื่องต้นอย่างพระมหาจักรพรรดิ ศิลปะรัตนโกสินทร์
ส่วนผนังด้านในประดับพระพิมพ์ปิดทององค์เล็กๆ เป็นหมื่นองค์ รวมถึงภาพปูนปั้นปิดทองเรื่องพระเวสสันดรที่แฝงด้วยเรื่องราวการดำเนินชีวิตของชาวเมืองหลวงพระบาง
ค่าธรรมเนียม คนละ 10,000 กีบ
เวลาเปิด – ปิดทำการ เปิดทำการทุกวัน โดยให้เข้าชมได้ในเวลา 08.00 - 17.00 น.
วัดวิชุณราช
วัดวิชุนราช ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองหลวงพระบาง
ถนนวิชุนราช สร้างขึ้นเมื่อ ปีพ.ศ. 2046 ในสมัยพระเจ้าวิชุนราช
ในบรรดาวัดทั้งหมดในเมืองหลวงพระบางเป็นต้องยกนิ้วให้วัดวิชุนในเรื่องมีความแปลกที่พระธาตุรูปร่างโค้งมนเหมือนผลแตงโม
และเจดีย์รูปทรงแปลกตานี้เอง ที่กระทรวงแถลงข่าวและวัฒนธรรมของลาวยกให้มีความสำคัญและความโดดเด่นของวัดวิชุน
วัดวิชุนราชนี้สร้างขึ้นเพื่อประดิษฐาน พระบาง
ซึ่งอาราธนามาจากเมืองเวียงคำ ภายในวัดวิชุนราชมีปทุมเจดีย์หรือพระธาตุดอกบัวใหญ่
ซึ่งพระนางพันตีนเชียง พระอัครมเหสีของพระเจ้าวิชุนราชโปรดฯให้สร้างขึ้นในพ.ศ. 2057
หลังจากสร้างวัดแล้ว 11 ปี
ด้วยรูปทรงของเจดีย์มีลักษณะคล้าย
แตงโมผ่าครึ่งทำให้ชาวเมืองหลวงพระบางเรียกว่า
พระธาตุหมากโม เป็นทรงโอคว่ำ
ยอดพระธาตุมีลักษณะคล้ายรัศมีแบบเปลวไฟของพระพุทธรูปแบบลังกาหรือสุโขทัย
บริเวณมุมฐานชั้นกลางและชั้นบนมีเจดีย์ทิศทรงบัวตูมทั่งสี่มุม
พระธาตุหมากโมนี้มีสีดำเก่าๆ แม้จะเคยผ่านการบูรณะปฎิสังขรมาแล้วสองครั้ง ในปีพ.ศ.2402
รัชสมัยของเจ้ามหาชีวิตสักรินทร์(คำสุก)
ซึ่งเป็นพระราชบิดาของเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์ อีก 19 ปีต่อมา
ในปี พ.ศ.2457 ในรัชสมัยของเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์มีการปฎิสังขรอีกครั้ง
ซึ่งการบูรณะครั้งนี้พบโบราณวัตถุมากมาย เช่น เจดีย์ทองคำ พระพุทธรูปหล่อสำริด
พระพุทธรูปทองคำ พระพุทธรูปเงิน
โดยเฉพาะพระพุทธรูปที่แกะสลักจากแก้วซึ่งคล้ายกับพระแก้วมรกต
โบราณวัตถุเหล่านี้ได้นำถวายเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์ และเก็บรักษาไว้ในพระราชวังหลวงพระบางในปัจจุบัน
พระอุโบสถ หรือที่ชาวลาวเรียกว่าสิม
เป็นสิ่งก่อสร้างที่สร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นที่ประดิษฐานพระบาง
ตัวอุโบสถมีรูปทรงอาคารไทลื้อสิบสองปันนา
ซึ่งมีจุดเด่นคือส่วนคอชั้นสองจะยกระดับสูงขึ้นไป
ส่วนบนหลังคาประดับด้วยโหง่(หรือช่อฟ้าแบบไทย) ตรงกลางหลังคามีช่อฟ้า
เป็นรูปปราสาทยอดฉัตรเล็กๆ ลดหลั่นหลายชั้น หน้าต่างพระอุโบสถประดับด้วยลูกมะหวด
บานประตูด้านหน้าทั้งสามช่องแกะสลักลงรักปิดทอง มีรูปพระศิวะ พระวิษณุ พระพรหม
และพระอินทร์ ศิลปะแบบเชียงขวาง
พระประธาน หรือพระองค์หลวงในพระอุโบสถมีขนาดใหญ่ที่สุดในหลวงพระบาง
ด้านหลังพระประธานมีโบราณวัตถุที่เก็บรวบรวมมาจากวัดร้างต่างๆ ในหลวงพระบาง
เช่นพระพุทธรูปสำริด พวกไม้จำหลักลวดลายต่างๆ
พระพุทธรูปไม้แกะสลักลงรักปิดทองสูงเท่าคนจริงจำนวนมาก
สถานที่ตั้ง อยู่ใจกลางเมืองหลวงพระบาง
• ค่าเข้าชม 20,000 กีบ (ประมาณ 40
บาท)
• เปิดเวลา 07.00 –17.30 น.
วัดอาฮามอุตุมะธานี (วัดอาฮาม)
พระอุโบสถวัดอาฮามสร้างโดยพระเจ้ามังทาตุราชในปีพ.ศ. 2365 ด้านข้างพระอุโบสถจะเป็นที่ตั้งของหอเสื้อเมืองหรือหอ
“ปู่เยอ-ย่าเยอ” หลังคามีลักษณะซ้อนกันอยู่
3 ชั้นตรงกลางสันหลังคามีช่อฟ้ารูปทรงแปลกตาจากวัดทั่วไปในหลวงพระบาง
ข้างบันไดทางขึ้นพระอุโบสถด้านหน้ามีรูปปั้นสิงห์ลอยตัว
ทาด้วยปูนขาวถัดออกไปด้านข้างทั้งสองด้านเป็นรูปปั้นยักษ์ลอยตัวบางตำรากล่าวว่าเป็นทวารบาล
พระอุโบสถได้รับการบูรณะในปีพ.ศ. 2474 และค้นพบโบราณวัตถุมีค่าหลายชิ้นที่ฝังอยู่ใต้พระอุโบสถ และเคยเป็นที่ประทับของสังฆราชลาวในอดีต
หน้าพระอุโบสถมีพระธาตุ 2 องค์องค์หนึ่งเป็นพระธาตุทรงแปดเหลี่ยมในอดีตมีหอคลุมอยู่
อีกองค์เป็นพระธาตุย่อมุมบริเวณมุมฐานทั้งสี่ด้านประดับด้วยเสารูปดอกบัว
ด้านข้างวัดอาฮามมีประตูเล็กๆสามารถเดินเพื่อเข้าไปชม พระธาตุหมากโม
ในเขตวัดวิชุลและพระอุโบสถได้อย่างสะดวก
บ้านผานม
ชาวลื้อที่หลวงพระบาง
ถูกให้ย้ายไปตั้งบ้านเรือนอยู่ริมแม่น้ำคานนอกเมืองหลวงพระบาง
และเรียกหมู่บ้านของตนว่า บ้านผานม
ใช้ฝีมือทอผ้าซึ่งมีมาแต่ครั้งอยู่ในดินแดนสิบสองปันนา รับใช้ราชสำนักหลวงพระบาง โดยเป็นผู้ทอผ้าส่งให้เจ้านายในราชสำนักใช้ใส่ราชพิธีต่างๆ
แม้ทุกวันนี้ ชาวบ้านผานมจะมิได้ทอผ้ารับใช้ราชสำนักแล้ว
แต่หัตถกรรมผ้าทอจากบ้านผานม
กลับมีชื่อเสียงเลื่องลือไปไกลในความงามของฝีมือและลวดลาย
จนเป็นสินค้าซึ่งมีชื่อเสียงที่สุดของเมืองหลวงพระบาง
ที่ตั้ง
อยู่ห่างจากศูนย์กลางเมืองหลวงพระบางเพียงแค่ 5 กิโลเมตร
การเดินทาง แยกจากเส้นทางหลวงหมายเลข 13 เหนือก่อนถึงสะพานข้ามแม่น้ำคานเพียงเล็กน้อย
เพียงไม่ถึง 2 กิโลเมตร จากทางแยกบนถนนทางหลวงหมายเลข 13
เหนือ ก็จะถึงหมู่บ้านผานม
น้ำตกตาดกวางสี
“น้ำตกตาดกวางสี” หรือ น้ำตกกวางสี
น้ำตกที่สวยที่สุดในหลวงพระบาง เป็นน้ำตกหินปูน สูงราว 70
เมตรมีสองชั้น สภาพป่าร่มรื่น
มีสะพานและเส้นทางเดินชมรอบๆน้ำตกและสามารถเลาะข้างน้ำตกไปชมน้ำตกชั้นบนสามมารถเล่นน้ำบริเวณลำธารได้
นอกจากจะชื่นชมความงามของน้ำตกแล้ว ยังหาซื้อของที่ระลึกที่ทางเข้าน้ำตก
ซึ่งเป็นสินค้าพื้นเมืองที่ทำจากไม่ไผ่เป็นของใช้หลายชนิด
และมีร้านอาหารตามสั่งให้บริการอยู่หลายร้าน น้ำตกกวางชีมีน้ำตลอดปี
ในฤดูร้อนน้ำจะน้อย
พระธาตุพูสี
พระธาตุพูสีี ตั้งอยู่บนยอดเขาที่มีความสูงราว 150 เมตร ตั้งอยู่ใจกลางเมืองหลวงพระบาง
บนยอดภูษีทำให้เห็นเมืองหลวงพระบางได้โดยรอบและเห็นสายน้ำโขง มีบันไดขึ้นยอดพูสี 328
ขั้น ตลอดทางขึ้นร่มรื่นไปด้วยต้นจำปา (ดอกไม้ประจำชาติลาว)
หรือที่บ้านเราเรียกว่าต้นลั่นทม
จุดชมวิวแม่น้ำโขง จะอยู่บริเวณด้านหน้าตรงกับทางเดินขึ้นพูสี
สามารถมองเห็นวิวหลวงพระบางได้โดยรอบ ไม่ว่าจะเป็นแม่น้ำ บ้านเรือน
หรือรถที่วิ่งไปมาบนท้องถนน
นอกจากนี้ยังสามารถนั่งดูพระอาทิตย์ตกดินซึ่งเป็นบรรยากาศที่พลาดไม่ได้เมื่อได้มาเยือนหลวงพระบาง
ตลาดมืด
ลงจากพระธาตุพูสี ก็จะพบแผงขายของประเภทหัตถกรรมหลายประเภท เช่น งานไม้ ผ้าทอ หมวก รองเท้า เสื้อยืด กระเป๋าผ้าฝ้าย โคมไฟ และอาหารเครื่องดื่ม โดยจัดโซนไว้เป็นอย่างดี ทำให้เป็นแหล่งนิยมระดับต้นๆ ของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติกันมากทีเดียว ด้านในซอยจะมีอาหารมีราคาไม่แพงเกินไป
วัดเชียงทอง
วัดเชียงทองได้ถูกสร้างขึ้นใน พ.ศ. 2103 โดยพระเจ้าไชยเชษฐาธิราช
กษัตริย์ผู้ครองอาณาจักรล้านช้างและล้านนา
ก่อนที่พระองค์จะย้ายเมืองหลวงจากหลวงพระบางไปยังนครหลวงเวียงจันทน์
วัดนี้จึงถือว่าเป็น “วัดประตูเมือง” และท่าเทียบเรือด้านเหนือสำหรับการเสด็จประพาสทางชลมารคของกษัตริย์หลวงพระบางด้วย
ทำให้วัดเชียงทองได้รับการอุปถัมภ์มาโดยตลอด
และที่สำคัญยังเป็นวัดเดียวที่ไม่ถูกเผาทำลายในศึกฮ่อธงดำบุกปล้นเมืองหลวงพระบาง
ใน พ.ศ. 2428 สิ่งก่อสร้างที่สำคัญ เช่น พระอุโบสถ
ซุ้มประตูโขง พระธาตุ หอไหว้น้อย หอไหว้สีกุหลาบ หอไหว้หลังพระอุโบสถ หอกลอง หอราชโกศเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวงศ์
ฯลฯ ยังคงอยู่อย่างครบถ้วน
และสมบูรณ์เหมือนเดิมทุกประการนับเป็นตัวแทนของศิลปะสกุลช่างล้านช้างที่งดงามและสมบูรณ์และเป็นความโชคดีของวัดเชียงทองอย่างยิ่ง
ຫໍພະມ່ານ
ຫໍພະມ່ານຕັ້ງຍູ່ດ້ານຫລັງພະອຸໂປສົດຄື ພາຍໃນປະດິດສະຖານ “ພະມ່ານ” ຊຶ່ງມີລັກສະນະຄ້າຍກັບ "ພະບາງ" ຈົນຫລາຍຄົນເຂົ້າໃຈຜິດຄິດວ່າເປັນອົງດຽວກັນ ໃນຊ່ວງມື້ບຸນຂຶ້ນປີໃໝ່ຂອງລາວ (ຊ່ວງມື້ສົງການ) ຈະມີການອັນເຊີນ “ພະມ່ານ” ລົງມາເພື່ອໃຫ້ປະຊາຊົນໄດ້ສົງນ້ຳ ແລະ ກາບໄຫວ້ ເລື່ອງພາຍໃນຝາດ້ານຫລັງວິຫານນີ້ເປັນພາບປະດັບແກ້ວສີ ເລົ່າເລື່ອງວິຖີຊີວິດຂອງຜູ້ຄົນ ສ້າງຂຶ້ນໃນປີ ຄ.ສ.1950 ເພື່ອສະເຫລີມສະຫລອງ ທີ່ໂລກກ້າວສູ່ຍຸກເຄິ່ງພຸດທະການ ດ້ານຫລັງຫໍພະມ່ານ ເປັນທີ່ຕັ້ງຂອງພະທາດສີສະຫວ່າງວົງ ຊຶ່ງເປັນທີ່ເກັບອັດຖິຂອງເຈົ້າມະຫາຊີວິດສີສະຫວ່າງວົງແລະ ດ້ານທິດຕະເວັນອອກສຽງໃຕ້ຕິດກັບຮົ້ວເປັນໂຮງເກັບເຮືອໃກ້ກັບແຄມແມ່ນ້ຳຂອງ ສ່ວນດ້ານໜ້າພະອຸໂປສົດ ເປັນທີ່ຕັ້ງຂອງຫໍກອງມີລວດລາຍລົງຮັກປິດທອງສວຍງາມເທິງເສົາ
ประเพณีสรงน้ำพระม่าน
พระม่าน เป็นพระที่เร้นลับ เข้าชมได้ยากที่สุดในโลก
หากใครจะชมการจะดูพระ ต้องเอาตาแนบเข้าตาทางช่องเล็ก ๆ ด้านหน้า ถ่ายรูปก็ยากเย็นแสนเข็ญ
ในช่วงวันบุญขึ้นปีใหม่ของลาว(ช่วงวันสงกรานต์) จะมีการอัญเชิญ “พระม่าน” ลงมาเพื่อให้ประชาชนได้สรงน้ำและกราบไหว้โดยนำออกมาให้ประชาชนได้สรงน้ำ
วิธีสรงน้ำก็คล้ายกับสรงน้ำพระบาง ประมาณ
7 วัน แล้วจึงอัญเชิญขึ้นบนหอพระม่านดังเดิม
วัดแสนสุขาราม
ที่ตั้ง ถนนเชียงทอง
วัดแสนสุขาราม
สร้างขึ้นในพ.ศ. 2261 ตามประวัติกล่าวว่าชื่อของวัดมาจากเงินจำนวน
100,000 กีบ
ที่มีผู้บริจาคให้เป็นทุนเริ่มสร้างขึ้นภายหลังที่นครหลวงพระบางแยกออกจากนครเวียงจันทน์ได้
11 ปี โดยวัดแสนสุขารามได้รับกาสรบูรณะ 2 ครั้ง ครั้งแรกเมื่อปีพ.ศ. 2475 ครั้งที่สองเมื่อพ.ศ.2500
ส่วนการประดับลวดลายปิดทองนั้นบูรณะเมื่อคริสศตวรรษที่ 20 โดยช่างชาวหลวงพระบาง
จุดเด่นของวัดแสนสุขารามคือ
พระพุทธรูปยืนองค์ใหญ่ ที่มีอยู่เพียงองค์เดียวในหลวงพระบาง
มีพระหัตถ์ที่งดงามผ่องแผ้ว และหอรอยพระพุทธบาทจำลองด้านข้างหอพระยืน
ส่วนพระอุโบสถลงรักปิดทองอย่างสวยงาม จัดเป็นศิลปะแบบหลวงพระบางตอนกลาง
สังเกตได้จากเสาทรงแปดเหลี่ยม และยอดเสารูปกลีบบัว
ส่วนผนังภายในพระอุโบสถตกแต่งด้วยการเขียนภาพสีทองลงบนพื้นแดง
โดยตรงกลางเป็นที่ประดิษฐานพระประธานหรือพระองค์หลวง เป็นวัดเก่าแก่ที่ถูกสร้าง
ภายหลังหลวงพระบางแยกออกจากนครเวียงจันทร์เมื่อ 11
ปีที่แล้วเป็นอีกอาณาจักรหนึ่งก่อนหน้านั้นบริเวณที่สร้างวัดแสนสุขารามมีวัดเก่าอยู่ก่อนหน้านั้นสร้างขึ้นเมื่อคริสศตวรรษที่
15 สร้างให้วัดแห่งนี้มีความสวยงามและน่าสนใจไม่น้อยเลย
สิ่งที่น่าสนใจของเมืองหลวงพระบางก็คือการวางรูปแบบผังเมือง
ที่ถูกจัดระบบและวางไว้เป็นอย่างดีจะเห็นได้จากวัดวาอารามเก่าแก่ที่งดงาม
อาคารบ้านเรือนที่ผสมผสานกันระหว่างสองซีกโลก คือ
บ้านเรือนแบบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กับบ้านเรือนสไตล์โคโลเนียล
อย่างตะวันตกเป็นเอกลักษณ์เฉพาะแบบลาวโคโลเนียลอันเป็นความงามเฉพาะตัว (พจน์ ใจชาญสุขกิจ, ม.ป.ป.: เว็บไซต์)
ซึ่งมีความแตกต่างกับบ้านของคนลาวเป็นอย่างมาก ซึ่งในขณะที่บ้านของลาวเรือน หรือ
"เฮือน" ได้มีความคล้ายคลึงกับบ้านในพื้นที่สามเหลี่ยมทองคำ คือ ไทย
พม่า และลาว ส่วนใหญ่เป็นเรือนไม้ใต้ถุนสูงสำหรับหน้าน้ำ
เหมาะกับสภาพอากาศร้อนชื้นในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
จึงสะท้อนให้เห็นว่าการที่สถาปัตยกรรมแบบโคโลเนียลที่แพร่กระจายทางวัฒนธรรมตามประเทศที่เป็นักล่าอณานิคมอย่างเช่นฝรั่งเศส
ก็มิได้เป็นสิ่งที่เสียหายกับท้องถิ่นหลวงพระบางแต่อย่างใด
แต่กลับกลายเป็นว่าสถาปัตยกรรมแบบโคโลเนียลนี้
เป็นสไตล์ที่ยังคงความคาสสิคได้ผสมผสานกับสถาปัตยกรรมพื้นถิ่นของลาวได้อย่างลงตัว
ถึงแม้ว่าในความเป็นจริงแล้ว
บ้านแบบโคโลเนียลของฝรั่งเศสที่สร้างอยู่ในเมืองหลวงพระบางจะมีความแตกต่างทางด้านชาติพันธุ์ของการสร้างสถาปัตยกรรมของลาวก็ตาม
แต่ด้วยการยอมรับและปรับตัวของคนท้องถิ่นหลวงพระบางจนเกิดความเคยชินของผู้คนในแถบนั้น
จึงทำให้สถาปัตยกรรมสองสไตล์ (ฝรั่งเศส-ลาว) อยู่ร่วมกันได้
จนก่อให้เกิดมูลค่าในด้านการปรับใช้อาคารแบบโคโลเนียลให้เป็นร้านอาหาร ร้านกาแฟ
และอื่น ๆ ที่สร้างความสวยงามและโดดเด่นในหลวงพระบาง
ที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกแห่งนี้
วัดป่าโพนเพาวนาราม
วัดป่าโพนเพา นอกจากจะเป็นจุดชมวิวของเมืองหลวงพระบางแล้ว ในเดือนอ้าย
(ธันวาคมของทุกๆ ปี) มีการจัดงานประเพณี "บุญเข้ากำ" (บุญเข้ากรรม)
เป็นกิจกรรมของสงฆ์ เรียกว่า “เข้าปริวาสกรรม” โดยให้พระภิกษุสงฆ์ที่ต้องอาบัติ (กระทำผิด) สังฆทิเสส
ได้สารภาพต่อหน้าคณะสงฆ์เพื่อเป็นการฝึกจิตสำนึกถึงความบกพร่องของตน
แล้วปรับตัวประพฤติตนให้ถูกต้องตามพระวินัย
พิธีเข้าปริวาสกรรมกำหนดไว้ 9 ราตรี กำหนดให้พักอยู่ในสถานที่สงบ ไม่มีคนพลุกพล่าน
(อาจเป็นบริเวณวัดก็ได้) โดยมีกุฏิชั่วคราวเป็นหลังๆ
พระภิกษุสงฆ์เข้าปริวาสกรรมคราวหนึ่งๆ จะมีจำนวนเท่าใดก็ตาม
แต่ต้องได้แจ้งให้พระภิกษุสงฆ์จำนวน 4 รูป ไว้ก่อนว่าตนเองจะเข้ากรรม
และเมื่อถึงเวลาออกกรรมจะมีพระสงฆ์ 20 รูป มารับออกกรรม
เรียกว่า “สวดอัพภาณ” แปลว่า
รับกลับเข้าพวก
พิธีทำบุญเข้ากรรมไม่ถือว่าเป็นการล้างบาป
แต่เป็นการปวารณาตนว่าจะไม่กระทำผิดอีก
ส่วนกิจของชาวพุทธในบุญเข้ากรรมนี้คือการหาข้าวของเครื่องอุปโภค-บริโภคมาถวายพระ
เชื่อว่าจะได้บุญมากกว่าการทำบุญตักบาตรทั่วไป”
เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย
1. สกุลเงิน กีบ 1 บาท เท่ากับ 274 กีบ (ข้อมูลวันที่ 26 เม.ย.62) เป็นแบงก์ 50000 20000 10000 5000 2000 และ 1000 ไม่ใช้เหรียญ สามารถใช้เงินบาทจ่ายได้เลย
2. ขับรถชิดเลนขวา พวงมาลัยอยู่ด้านซ้าย
3. อาหารนิยมใส่ผงนัวหรือผงชูรสในอาหาร เช่น เฝอ ข้าวเปียก ข้าวซอย
4. เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ทุกจะรู้จักในแบรนด์ เบียร์ลาว คนไทยชอบอ่านเขยลาว
5. น้ำดื่มราคาแพงกว่าบ้านเราเท่าตัว
6. ตนส่วนใหญ่ใช้ภาษาลาว เช่น คำทักทาย สะบายดี หรือซำบายดี ฟังภาษาไทยเข้าใจ
บทสรุปส่งท้าย
เมืองหลวงพระบางเมื่อได้ไปเยือน ความรู้สึกแรกคือ ประทับใจเมืองนี้เงียบดี สงบจัง ไม่มีเสียงแตรรถ ผู้คนพูดจาช้า ๆ เดินช้า ๆ ทำให้รู้สึกสบายใจ สบายตา ความประทับใจอีกอย่าง คือ อาคารบ้านเรือนที่สวยงามที่ถูกจัดไว้อย่างสวยงาม เหมาะสมกับการเป็นเมืองมรดกโลก ผู้คนมีน้ำใจ อัธยาศัยไมตรีดี และทีีสุดของทริปนี้คือ มีโอกาสได้สรงน้ำพระม่าน นับว่าเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดความอิ่มเอมใจ เป็นบุญได้สรงน้ำพระที่ถือว่าเป็นพระที่เร้นลับที่สุดในโลก หากมีโอกาสก็อยากจะเป็นเยือนเมืองหลวงพระบางอีก เป็นการท่องเที่ยวที่เหมือนได้ไปพักผ่อนจริง ๆ
💚#####################💚
ที่มาข้อมูล
http://www.nuac.nu.ac.th/v3/?p=2330
https://palanla.com/index.php?op=abroadLocation-detail&id=189
http://www.oceansmile.com/Lao/Makmo.htm
http://moonfleetasia.blogspot.com/2017/06/18062560-wat-aham-luang-prabang-laos.html
บทความที่ผ่านมา
ขอบคุณสำหรับการติดตาม
